...Βλέπω τους γιατρούς και τους νοσηλευτές σε όλο τον κόσμο, αυτούς τους ήρωες που δεν γνωρίζουμε καν τα ονόματά τους και πάνω τους έχουμε εναποθέσει όλες τις ελπίδες μας. Πώς θα τους το ανταποδώσουμε στο τέλος αυτού του εφιάλτη; Μένουμε σπίτι περιμένοντας την επόμενη μέρα. Τότε που θα μετρήσουμε ξανά τις δυνάμεις μας και θα μπούμε ξανά στην κοινή ζωή. Θα κλάψουμε γι’ αυτούς που δεν τα κατάφεραν, γνωστούς και αγνώστους, γι’ αυτούς τους εκατοντάδες που είδαμε να μεταφέρουν τα στρατιωτικά καμιόνια στο Bergamo. Θα αγκαλιάσουμε τους συγγενείς τους, αυτούς που δεν μπόρεσαν να τους κλείσουν τα μάτια, θα τους πούμε ένα τραγούδι παρηγοριάς! «Δεν είχε κάποιον να του κλείσει τα μάτια» λέει ο λαός σαν την ύστατη δυστυχία...


Απόσπασμα από δήλωση
εν μέσω καραντίνας
του Γιώργου Νταλάρα